ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ελάτε να σώσουμε τη γλώσσα μας



Αρχή φόρμας
Τέλος φόρμας
Η υπέροχη Ποντιακή ομιλία είναι ζωντανή εδώ και 3000 χρόνια, μεταδιδόμενη μόνον από στόμα σε στόμα μέσω των γενεών. Η μοίρα το θέλησε να είναι οι μέρες μας το λυκόφως μιας από τις αρχαιότερες γλώσσες του πλανήτη. Εμείς που την ακούσαμε, τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε ας μη βάλουμε ένα ακόμη λιθαράκι στο μνήμα της λησμονιάς της. Σίγουρα αξίζουν πολλά ευχαριστώ στου Ποντίους λόγιους που προσπαθούν να την καταγράψουν. Δυστυχώς όμως μια γλώσσα γεννιέται και υπάρχει όσο αυτή μιλιέται. Μετά απλά μπαίνει στο χρονοντούλαπο τη ς Ιστορίας.  Ας την μάθει λοιπόν η μάνα στην κόρη κι ο πατέρας στο γιο. Ας μιλήσει κι ο φίλος στο φίλο με την λαλιά των παππούδων μας. Σε απλά Ποντιακά, ας καλατσεύομεν, βρε αδελφέ!
Στις μέρες μας υπάρχουν ακόμη άτομα που αμφισβητούν το ιστορικό βάθος της ποντιακής διαλέκτου. Τα 3000-ιστορικά-χρόνια που μιλιούνται τα ποντιακά τους φαντάζουν υπερβολικά πολλά.

Αν και η απαρχή της υπόστασης του Πόντου -που είναι υπόθεση πολλών περισσοτέρων από των παραδεκτών 3 χιλιάδων χρόνων- χάνεται στα βάθη των αιώνων συναντούμενη τόσο στους μύθους του Πήγασου και των παιδιών της Νεφέλης όσο και στην Αργοναυτική εκστρατεία και τις πρώτες εγκαταστάσεις των Ελλήνων στα μέρη αυτά ευθύς αμέσως μετά τον Τρωικό πόλεμο (1100 π.Χ.), η καθαυτό ι σ τ ο ρ ί α του διαφαίνεται από τις αρχές του Η’ π.Χ. αιώνα με την ίδρυση της Σινώπης από Μιλήσιους αποίκους το 785 π.Χ. και αργότερα των άλλων πόλεων: Τραπεζούντας (756 π.Χ.), Κερασούντος (700 π.Χ.), Αμισού (Σαμψούντας 600 π.Χ.), Κοτυώρων (Ορντού), Τριπόλεως κλπ.
 Σε όλη τη μακρόχρονη διάρκεια της ζωής του (1100 π.Χ. –1922 μ.Χ.), ένα διάστημα 3.000 χρόνων δηλαδή, ο Πόντος υπήρξε ένα από τα σπουδαιότερα τμήματα του ελληνικού έθνους, στο οποίο ο ελληνισμός της περιοχής αυτής τόσο στα χρόνια της αρχαιότητας και του Μ. Αλεξάνδρου όσο και της ρωμαιοκρατίας και του Βυζαντίου και αυτής της τουρκοκρατίας (1461–1922) δεν έπαυσε να διατηρεί αλώβητη την εθνική του συνείδηση και ακμαίο και υπερήφανο το εθνικό του φρόνημα με ακλόνητη την πίστη στις ακατάλυτες προγονικές του παραδόσεις. Επί 3000 ιστορικά (υπάρχουν και τα προ- ιστορικά που δε υπολογίζονται) χρόνια οι Έλληνες του Πόντου διατήρησαν την ελληνική γλώσσα, στη μορφή της ποντιακής διαλέκτου, στην οποία απαντώνται στοιχεία της αρχαίας ελληνικής (ιωνικής) προφοράς.

Για να μην ξεχνάμε το πόσο σημαντική είναι η γλώσσα, η κουλτούρα και ο πολιτισμός μας ας θυμηθούμε την περίφημη σχετική δήλωση Henry Kissinger :


«The Greek people are anarchic and difficult to tame. For this reason we must strike deep into their cultural roots: Perhaps then we can force them to conform. I mean, of course, to strike at their language, their religion, their cultural and historical reserves, so that we can neutralize their ability to develop, to distinguish themselves, or to prevail; thereby removing them as an obstacle to our strategically vital plans in the Balkans, the Mediterranean, and the Middle East"
Henry Kissinger

"
Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικώς απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή"
Henry Kissinger

Σεπτέμβρης του 1974
Ουάσινγκτον


1 σχόλιο:

  1. Η δήλωση του Κίσιντζερ είναι παραμύθι, δεν έγινε ποτέ.
    Βλ.
    http://www.tovima.gr/society/article/?aid=393392

    ΑπάντησηΔιαγραφή