ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

“Να σαν τη μάναν που γεννά”



Να σαν τη μάναν που γεννά, που γεννά
Τα τράντα χρόνια μίαν, τα τράντα χρόνια μιαν
Κι εφτάει υιόν Τραντέλλεναν, Τραντέλλεναν
Και νύφε γαλαφόραν, και νύφε γαλαφόραν
Εφτάει υιόν Τραντέλλεναν, Τραντέλλεναν
Ακρίτα σα ραχία, Ακρίτα σα ραχία
Εβγαίν’ και πάει ‘ς σον πόλεμον, ‘ς σον πόλεμον
Για την ελευθερίαν, για την ελευθερίαν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου