Κατίρκαγια

Πολλά χρόνα εμπροστά  τετρακόσα παραπάν’

Έρθεν ένας τρανόν γατάν  και εγέντανε Τουρκάντ’

O σουλτάνον έλεγ’εν  ‘δεν ‘κι λογαραζομε

‘ή  θα ‘ίνουστουν Τουρκάντ’  ή εσάς θα σπάζομε

Την πίστην αν έλλαξαν την γλώσσαν ‘κ ενέσπαλαν

Συντζαίν’νε ποντιακά  ξέρ’νε και τα τούρκικα

Πολλοί πίστην έλλαξαν  εγένταν μωαμεθανοί

Επεΐ απέσ’ σ’ ατείντς  είναι κρυφοχριστιανοί

Κάθουν ‘λόερα ‘ς σο στόλ  την πίταν ατείν’ να τρών’

πριν να κομματαζ’ν ατό ευτάν’ απάν’ έναν σταυρόν

Έχ’νε έναν τρανόν παρχάρ’ ημ’σόν μέτρον το χορτάρ’

λέν’ ατο Κατιρκαγιά  τοπλαεύκουν εκεί απάν’

Εφτάν’ τρανόν πανοΰρ’  όλουχ τσότσουχ και ο κύρ’

Είκοσι Χορτοθερί  νασάν εκείνον π’ έν’ εκεί

‘Γδόντα εννιά Χορτοθερί  με φίλτς-ι μ’ επήγα εκεί

είδα τ’ς σην Κατίρκαγιαν  μουατ«ίρ και περισάν

Έμπαινανε σον χορόν  και έσ’κωνανε πολλά τόζ’

τα ποδάρα άμον κοτάν’ σην γην ένοιγαν χαρκόν

Άλλο ντό να λέγω σας  ‘νεγκάστα λελεύω σας

να πάγω έχω νιάτ’ σην _’ή μ’ άλλο βεσιάτ

«Ο μεγάλος Χρύσανθος το 1989 στο αφιερωματικό ταξίδι του στον

Πόντο ευτύχισε να συνεορτάσει μαζί με τους Ποντιόφωνους

μουσουλμάνους αδελφούς μας στα παρχάρια της Κατίρκαγιας. Αυτό

το αντάμωμα ζωντάνεψε μέσα του τις μνήμες που κουβαλούσε στα

χρωματοσώματά του και δικαίωσε την παρουσία του στον κόσμο

των θνητών. Η λάμψη της πατρίδας έκανε τον μακρύ ανηφορικό του

δρόμο να μοιάζει ανάλαφρος.

Από αυτή τη συνεύρεση εμπνεύστηκε το τραγούδι του Κατίρκαγια»

Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο

«Το Ποντιακό τραγούδι στη

διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»

Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz