ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ντο είχες , κόρη, κι άργευες (παραλλαγή 2)


-          Ντο είχες , κόρη, κι άργευες,
ντο είχες κι εργοπόρνες;
-          Είχα τον κύρη μ’ τον καλόν
και χωρισίαν’ κι επαίρνα.
-          ντο είχες , κόρη, κι άργευες,
ντο είχες κι εργοπόρνες;
-          Είχα τα’ αδέλφα μ’ τα καλά
και χωρισίαν’ κι είχα.
Τίμα , κόρη, την πεθερά σ’ ,
να είσαι τιμημέντσα,
τίμα , κόρη, την πεθερά σ’,
να είσ’ αγαπημέντσα.
Κόρη, μάθα την αγρυπνιάν
και την κακοπειρίαν
αύριο θα πάς σοι πεθερού σ’ ,
να είσαι μαθαιμέντσα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου