Κόρη, ντο είχες κι έργεβες (παραλλαγή 1)

«Κόρη, ντο είχες κι έργεβες, ντο είχες κι εργοπόρνες; Είχα τον κύρη μ’ κι έργεβα, είχα τον κι εργοπόρνα.

Κόρη, ντο είχες κι έργεβες, ντο είχες κι εργοπόρνες; Είχα την μάνα μ’ κι έργεβα, είχα τεν κι εργοπόρνα.

Κόρη, ντο είχες κι έργεβες, ντο είχες κι εργοπόρνες; Είχα τ’ αδέρφια μ’ κι έργισα, είχα τα κι εργοπόρνα.

Άφη κόρη τον κύρη σου και κάνε άλλον κύρη.

Άφη κόρη τη μάνα σου και κάνε άλλη μάνα.

Άφη κόρη τ’ αδέρφια σου και κάνε άλλα αδέρφια.

Κόρη, τίμα τον πεθερό σ’ ασόν κύρη σ’ καλλίον Τίμα και τ’ αντραδέρφια σου ασ’ αδέρφια σ’ καλλίον.

Τρανόν σταμνίν μη δίτα τεν, τσουρόν το πεγάδ’ κι έρται.

Μακρύν σκοινίν μη δίτα τεν, φορτούται τ’ ορμάν κι έρται.»

Η παραλλαγή αυτή συναντάται σε καταγραφή του  Ηλία Κατωτοίκιδη (Κακοσιμίδη) από τα Κομνηνά σε συνέντευξη του στην Π. Τσοκτουρίδου το 1993. Στην καταγραφή αυτήν ο κύριος Κατοκοίδης περιλαμβάνει το παραπάνω άσμα στα τραγούδια του "θυμίγματος", αμέσως μετά το δώρισμα στο νιόπαντρο ζευγάρι, αν και γενικά θεωρείται τραγούδι ντυσίματος της νύψης.