Σκοτία πίσα έτονε έκ’ σα αγρά λαλίας
Οι Τούρκ’ σερεύ’ νε τοι Ρωμαίοι στείλνε’ς σα εξορίας
Επέραμ’ στραταν φεύομε’ κι ξέρω μέρ’ θα χάμες
Την νύχταν κοπανίζ’ νε μας τζετέδες τζανταρμάδες
Εκλώστα οπίσ’ ετέρεσα οι Τούρκ’ παίρ’νε το βίο μ’
Εχάσα τ’ οσπιτόπο μου καίγεται το χωρίο μ’
Σκοτάδι πίσσα ήτανε, άκουσα άγριες φωνές.
Οι Τούρκοι μαζεύουν τους Ρωμιούς, τους στέλνουν εξορία.
Πήραμε τις στράτες φεύγουμε, δεν ξέρω που θα χαθούμε.
Την νύχτα μας χτυπούν Τσέτηδες αστυνόμοι.
Γύρισα πίσω κοίταξα, οι Τούρκοι παίρνουν το βιος μου.
Έχασα το σπιτάκι μου, καίγεται το χωριό μου.
( Ελεύθερη μετάφραση Λένα Σαββίδου για το Thalassa Karadeniz)
Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο
«Το Ποντιακό τραγούδι στη
διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»
Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου