ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Στίχοι της εξορίας (3)




Εγώ την Κρωμ’ ερώτεσα, ντο είν’ ατα τα χαλε σ’
Που είν’ τα κρύα τα νερά σ’, που είν τα παλικάρεσ’.
Ατέ εκλώστεν είπε με απέσ’  α ’ς σην καρδίαν
Ημ’ σοι επή’αν  ‘ς  σ’ ασκλερλούκ, κι άλλ ’ς σην εξορία.


Εγώ την Κρώμνη ρώτησα, τι είναι αυτά τα χάλια σου.
Που είναι τα κρύα τα νερα σπυ, που είναι τα παλληκάρια σου.
Αυτή γύρισε, μου πε μέσα απ την καρδιά
Ο μισοί πήγαν στο ασκέρι  κι οι άλλοι στην εξορία. 

( Ελεύθερη μετάφραση Λένα Σαββίδου για το Thalassa Karadeniz)

Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο
«Το Ποντιακό τραγούδι στη
διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»
Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου