ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

“ Σώνα μ’ μη τυραννίεσαι “


Ένα πολύ όμορφο Ποντιακό τραγούδι από τα λίγα που αναφέρονται ξεκάθαρα στο θέμα των Κρυπτοχριστιανών. Σε αυτό το τραγούδι η Σώνα είναι η Εμινέ και ο Νικόλας, ο Μαχμούτ που στη γιορτή του Σωτήρος θα πάει να την κλέψει και μεσάνυχτα κρυφά από όλους θα πάνε στο μοναστήρι για την τέλεση του θρησκευτικού τους γάμου.



Σώνα μ’ μη τυραννίεσαι και μ’ έεις βαρύν καρδίαν.                
θ΄ αλλάεις το χρυσόν τ’ όνομα σ’ και τούρκικον θα βάλεις.   
θα παίρ΄τς άντραν ολόχρυσον, χριστιανόν παιδίν εν’               
‘ς σα φανερά Μαχμούτ αγάς και ‘ς σα κρυφά Νικόλας          
‘ς σό Μοναστήρ’ μεσανυχτί θα πάτε στεφανούζ’νε.

Εμέν λέγ’νε Νικόλ’ογλή και τ’ όνομα μ’ εν Γιάννες,
καλλίον ας επέθανα κι εσέν να μ’ είχα ειδέναι.
Εμινέ έλα ς’ σο παραθύρ’ εσένα κατ’ θα λέγω
τ’ Αε- Σωτήρας τη βράδυν θα παίρω σε και φεύω.

‘Σ σην Πόλιν εσουμαρλάεψε ασημένα φιλιάδες
γιατί χωρίζ’ μας ο Θεόν και α ση γειτονάδες.
Εμείς ας εχωρίγαμε εδέβαν πολλά χρόνα
τ’ αρωθυμίας τα πολλά επλέθεναν τα πόνα.

Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο
«Το Ποντιακό τραγούδι στη
διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»
Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου