Έτονε σταυραετός , των προσφύγων ο Θεός
σ’έναν χέρ’ είχεν σταυρόν και ’ς σο άλλον τον κανόν’
Ατός έτον’ λεοντάρ’, τη Παφράς το παλικάρ’
Τον Πόντον απέσ’ σην ψήν, είχεν σην ταραμονήν
Έτον για να γουρταρεύ’, άμαχους να προστατεύ’.
«Την πατρίδαν ατ’ που χάν, έχ’ αγιάτρευτον γεράν
με τα δόντια σ’ να κρατείς, τα χωράφα σ’ και τη γη σ’
Τη σημαία σ’ κρατ’ σο χέρ’ και με τ ‘άλλο το μαχαίρ’»
Λόγια τη Κοτζαναστάς, θα θυμάσαι όθεν πας.
Κωνσταντίνος Φωτιάδης- Μνήμη μου σε λένε Πόντο
«Το Ποντιακό τραγούδι στη
διαμόρφωση της ιστορικής μνήμης»
Ανάρτηση:Thalassa Karadeniz
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου