ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Τα "τσιτσέκια" στο Ποντιακό Τραγούδι: Τσιτσέκ είσαι και μανουσάκ



Τσιτσέκ είσαι και μανουσάκ
ναϊλί εμέν,
γουρπάν σην ευωδία σ’
γουρπάν σην ευωδία σ’ τζάνουμ’


Πουλί μ’ νέο ‘με εκεί ταρ

ναϊλί εμέν
ουντές κοίμαι σα ψήα σ’



Πουλί μ’ γουρπάν σα μύρασ-ισ

ναϊλί εμέν
εμέν ζωήν ντο δίν’νε,
από πάν’ιμ’ κι χάνταν’ νε,
ναϊλλοί εμέν
όσον εμέν κι’ αν πλύν’ νε



Αοίκα λαλασέματα,

ναϊλί εμέν
ευρά σ’ εσέναν μόνον
με τ’ εσέν πάντα χαίρουμε,
ναϊλί εμέν
Ανασπάλλω τον πόνον



Όσον ζούμε ας χαίρουμες,

ναϊλί εμέν
Θεέ μ’ πόνα μη δείς μας.



Εμάς μόνον ο θάνατον,

ναϊλί εμέν
πουλόπο μ’ θα χωρίζ’ μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου