ΠΟΝΤΙΑΚΟΣ ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Περί της Ποντιακής στην Τουρκία

Κι από το 1800 που ο Isazade Haci Salih Efendi με το παροιμιώδες τρίπτυχο «Προσοχή στα ζώα, Προσοχή στο γείτονά σου, Προσοχή στους Άπιστους» θέτει την απαγόρευση της ποντιακής διαλέκτου σε καθαρά θρησκευτική βάση, στον Ziya Gökalp και στον εξοβελισμό της Οθωμανικής γλώσσας και της Αραβικής γραφής υπό το πρίσμα της θεώρησης του Οθωμανικού Πολιτισμού ως συνέχειας του Ρωμαίικου, με αποτέλεσμα την αποκοπή από την εξαιρετικά πλούσια Οθωμανική και Ισλαμική γραμματεία. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Ο άπιστος ή ο Ρωμιός; Και σήμερα που και τα δυο αυτά στοιχεία έχουν πλήρως εξαλειφθεί από την περιοχή, τι εμποδίζει τη διάσωση αυτής της διαλέκτου; Μήπως ο «εχθρός» τελικά είναι η Μνήμη;

Λένα Σαββίδου



Thalassa Karadeniz

Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Παραμύθι Σουρμένων «Ο κιοσές και τα παιδιά του γέρου».



Παραμύθι Σουρμένων «Ο κιοσές και τα παιδιά του γέρου».

Αφηγείται με προφορά Σουρμενίτικη η Σουλτάνα Σαλβαρά, το γένος Μαυροπούλου, από την Κελώνσα Σουρμενών, κάτοικος Καταχά, πρώτης προσφυγικής γενιάς.

Από τη «Συλλογή λαογραφικού και γλωσσικού υλικού» του Σίμου Λιανίδη
Το φωνητικό υλικό ανήκει στην Αρχειακή συλλογή του Αρχείου Πόντου της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου